به گزارش پیام خانواده هیچ زندگی و رابطه ای یک شبه خراب نمی‌شود. الگوهای رفتاری ظریف و مخربی وجود دارد که پیوند بین زوجین را از بین می‌برد و این نگرش سمی می‌تواند یک رابطه افسانه‌ای و عاشقانه را به یک مبارزه تبدیل کند به همین دلیل از فرصت استفاده کنید و با شناسایی الگوهای رفتاری مخرب رابطه را دوباره بسازید. در این بخش به معرفی رفتارهایی می‌پردازیم که زندگی را نابود می‌کند.
کنترل‌گری
تمایل به کنترل شریک زندگی ریشه در ترس و ناامنی دارد و هنگامی که رفتار کنترل‌گری وارد یک رابطه می‌شود در واقع می‌توان گفت یک ترس اساسی وجود دارد و ممکن است این ترس از ابهام آینده نشات بگیرد یا ترس از داشتن یک همسر وحشتناک باشد و تا زمانی که با ناامنی‌های خود روبه رو نشویم، شریک زندگی رنج خواهد برد.
مقایسه
با وجود سهولت در برقراری ارتباط از طریق پیام‌های متنی و سایر رسانه‌های اجتماعی، وسوسه مقایسه در برخی زوجین بیشتر شده است. مقایسه همسر فعلی با همسر سابق یا دیگران یک فاجعه است و کار درستی نیست و باید بدانید هیچ فردی همه معیارها را ندارد. شما با مقایسه همسر فعلی خود با همسر قبلی تان، به از بین بردن زندگی مشترک خود دامن می‌زنید.
عادی انگاری
در همه روابط با گذشت زمان وقتی زوجین با یکدیگر راحت می‌شوند برخی رفتارها عادی خواهد شد و به همین خاطر بعد آن از انجام کارهای کوچک دست می‌کشند و کسالت و بی علاقگی به وجود می‌آید که کاملا طبیعی است. اما، برای تغییر اوضاع به یک روال جدید نیاز دارید بنابراین می‌توانید برای تعطیلات به یک مکان جدید بروید و سرگرمی داشته باشید.
دیوار کشی
هر زندگی در سطوح مختلف درگیری و کشمکش خواهد داشت اما، اگر سنگ اندازی کنیم از نظر احساسی خود را از همسرمان بیشتر دور می‌کنیم. هنگامی که درگیری و اختلاف در رابطه ایجاد می‌شود از هم فاصله می‌گیریم یا سعی می کنیم موضوع را تغییر دهیم و یا به خود اجازه می‌دهیم در اختلاف حضور داشته باشیم؟
بزرگ‌ترین هدیه‌ای که می‌توانیم به همسرمان بدهیم، حضور عاطفی است. زمانی را برای گفت وگو با شریک زندگی خود تعیین کنید، این امر سلامت، شادی و ثبات طولانی مدت را در تمام روابط شما تضمین می کند.
نامهربانی
به گزارش وب گاه نمناک، گفتن "نه" به هر چیزی که همسرتان پیشنهاد می‌دهد می‌تواند برای او بسیار ناامید کننده باشد همچنین، کمک نکردن به کارهای کوچک در خانه بر ناامیدی‌اش می‌افزاید و به نوبه خود، اگر هر یک از طرفین این کارها را انجام دهند، دیگری باید این واقعیت را که آنها کاری انجام داده‌اند، تصدیق و قدردانی کند. اگر هیچ یک از موارد بالا اتفاق نیفتد، قطعا یکی از زوجین احساس می‌کند به او اهمیت داده نمی‌شود.